fimmtudagur, maí 29, 2008

Leturstærð...

Ég var rétt búin að pósta síðustu færslu með smáu letri þegar ég mundi að þær voru nokkrar sem gátu ekki lesið á götuskilti nema draga upp lesgleraugun. Þannig að héðan í frá verður þetta blogg birt með Arial Normal letri en ekki Arial Small svo skvísurnar geti nú lesið þetta án þess að setja 1500 króna lesgleraugun á nefið.

Ekki það að mér fannst þið voða sætar með gleraugun að rýna í matseðlana... merkilegt hvað þeir eru alltaf prentaðir með smáu letri en það er nú kannski skiljanlegt - annars væru þeir eins og símaskráin sumir hverjir :-)

Lifrin er rétt að jafna sig...

Eftir algjörlega massíva helgi með stórum hluta saumaklúbbsins að heiman er heilsan rétt að skríða saman og lifrin að slaka á. Eftir fimmtudagskvöld, föstudag og laugardag var sunnudagurinn í hálfgerðri þoku, heilinn í dvala og lifrin í verkfalli. Hún harðneitaði að taka við meira áfengi eftir kl. 1:00 á laugardagsnótt þannig að það hefur verið vatnið síðan. Þetta jafnaðist algjörlega á við góða verslunarmannahelgi hér í den. Og nú er sukkið að hreinsast úr skrokknum, meðal annars með frunsu á stærð við smáríki!

En við sem sagt drukkum, borðuðum og hlógum eins og þetta væri okkar síðasta og sumar versluðu líka í sama stíl. Ég held þær hafi lært þessa vefsíðu utan að áður en þær komu og jafnvel þessa líka. Ýmis gullkorn féllu eins og venjan er í þessum ferðum okkar. Má þar nefna "ég hef ekki verið svona full í marga klukkutíma"... "hvar eruð þið í garðinum" (Covent Garden) og eflaust mörg fleiri sem ég man ekki eða heyrði ekki.

En þetta var sem sagt dásamlega gaman og algjörlega nauðsynlegt að skreppa svona með vinkonunum annað slagið. Allt útlit er fyrir að ferðir klúbbsins verði allar um austur Evrópu næstu árin og jafnvel áratugina ef við förum eftir nýrri hugmynd kom upp: að heimsækja landið sem vinnur Eurovision það árið! Og þær vilja einhverjar taka kallana með!! Það líst mér alls ekki á, verð að segja það ;-)

En nú tekur sem sagt við hreinsunar- og heilsuvika og það var byrjað strax í gær með smáhlutatiltekt heima hjá mér. Þau ykkar sem hafið komið í heimsókn kannist eflaust við bunkana mína hér og þar um íbúðina sem samanstanda af undarlegustu hlutum og oft mesta furða að þeir hrynji ekki. Ég hef nefnilega þróað góða tækni í að raða saman í bunka öllu mögulegu og ómögulegu s.s. dagblöðum, tímaritum, snyrtivörum, eldfærum, eldhúsáhöldum o.fl. En núna er sem sagt búið að taka bunkann á stofuborðinu, í blaðagrindinni, í skálinni frammi í holi, báðar náttborðsskúffurnar og vaskafatið inná baði. Og þetta var sko slatti af drasli, það get ég sko sagt ykkur. Mikill léttir að taka svona skúrk og svei mér þá ef ég svaf ekki bara betur í nótt :-) Og svo er það salat í hádeginu, ræktin eftir vinnu, eitthvað hollt í kvöldmatinn og snemma í bólið. Helgin fer í slökun og leti og reyndar eina tónleika. Er að fara að sjá The Osmonds á laugardagskvöldið :-D Held að það verði alveg brjálæðislega fyndið og hlakka mikið til.

fimmtudagur, maí 22, 2008

Þjóðarsorg í Chelsea...

lá við að það mætti enn heyra snöktið og vælið í mönnum þegar ég labbaði í lestina í morgun. Ég verð nú að viðurkenna að ég horfði ekki einu sinni á leikinn heldur sat límd yfir The Apprentice sem er mun áhugaverðari en tuðruspark. Eina ástæðan til að horfa á fótbolta eru stinnir innanlærisvöðvar sparkaranna og síðustu ár hafa stuttbuxurnar síkkað svo mikið að það er ekki lengur hægt að kalla þær stuttbuxur - þetta eru hálfgerðar hnébuxur. Og ekki mega þeir lengur rífa sig úr að ofan til að fagna mörkum (ekki að það hafi gerst oft því það eru svo fá mörk skoruð í hverjum leik alla jafna) þannig að það er engin hvatning eftir til að horfa á þessa tilgangslausu íþrótt!


Löng helgi framundan hér í UK og hún verður ekki af verri endanum. Hvorki fleiri né færri en 8 skutlur frá Íslandi lenda hér í dag til að eyða helginni í tjútt og trall og hlátrasköll. Óeirðalögreglan er í startholunum og þegar hefur verið hafist handa við að rýma borgina! Annars hafa þessar elskur áhyggjur af því að missa af Eurovision! Hér hefur enginn áhuga á undankeppninni enda lenda Englendingar aldrei þar því þeir borga svo mikið til samtaka evrópskra sjónvarpsstöðva. Andy Abraham keppir fyrir hönd Englands. Smá öskubuskusaga í orðsins fyllstu merkingu því áður en hann lenti í öðru sæti í X-Factor keppninni fyrir einu eða tveimur árum var hann öskukall. En ætli það verði sem sagt ekki endirinn að við stöllur horfum á undankeppnina á BBC3 eftir að hafa farið út að borða á Rocket, mjög svo huggulegan stað hér í Mayfair.

þriðjudagur, maí 20, 2008

Er einhver...

sem kíkir ennþá inná þessa blessuðu bloggsíðu? Látið í ykkur heyra og hver veit nema það verði tekin smá bloggskorpa :)